Przed przystąpieniem do montażu rur ogrzewania podłogowego należy przygotować podłoże, na którym zostanie ułożona instalacja. Posadzka winna być wyrównana i oczyszczona, wolna od ubytków, co zdecydowanie ułatwi prace. Ponadto należy zadbać, aby podłoże było osuszone. Obecność wilgoci generuje ryzyko pojawienia się niepożądanych mikroorganizmów, takich jak grzyby i pleśnie, które po wykonaniu instalacji, szczególnie gdy całość zostanie pokryta jastrychem, mogą być trudne i kosztowne do usunięcia.
Przygotowane odpowiednio podłoże pod instalację ogrzewania podłogowego należy odpowiednio zaizolować, co pozwoli na zredukowanie strat ciepła. Służą do tego płyty styropianowe Kotar EPS, które oprócz zapewnienia odpowiedniej izolacji termicznej wykazują dobrą wytrzymałość na obciążenia. Wierzchnią warstwę płyt styropianowych warto także pokryć warstwą folii izolacyjnej IZOROL lub IZOFOLIX dla ich ochrony przed przenikaniem wilgoci z masy betonowej, jak również samego betonu. Ponadto zdolność foli do odbijania promieniowania cieplnego powoduje, że ciepło rozchodzi się we właściwym kierunku. Specjalnie wykonany nadruk na wierzchniej strony folii w późniejszym etapie montażu instalacji ułatwi także równomierne rozmieszczenie rur ogrzewania podłogowego.
Prace przy wykonywaniu izolacji za pomocą płyt styropianowych i folii ułatwiają specjalnie przygotowane płyty izolacyjne IZOROL, złożone z płyt styropianowych połączonych z folią za pomocą kleju. Alternatywą dla tego rozwiązania mogą być także płyty systemowe typu KR, w których płyta styropianowa z wypustkami pokryta jest termicznie formowalną polistyrenową folią. Dodatkowym atutem tego rozwiązania jest brak konieczności stosowania akcesoriów montażowych, kotwiczących rury ogrzewania podłogowego do warstwy izolacji. W przypadku tego rozwiązania, dzięki wypustkom, także ułatwione jest zachowanie równych odległości między rurami.
Ogrzewanie podłogowe – montaż obiegów grzewczych
Kolejnym etapem przy wykonywaniu instalacji ogrzewania podłogowego jest montaż obiegów grzewczych. Bardzo istotnym jest, aby pojedyncze obiegi nie były dłuższe niż 100 m. Jest to związane z ciśnieniem czynnika grzewczego, które przy zbyt dużych długościach obiegów grzewczych może nie być wystarczające, aby instalacja ogrzewania podłogowego działała w sposób prawidłowy. W zależności od zapotrzebowania na ciepło danego pomieszczenia ujętego w projekcie rury instaluje się w odstępach od 10 do 20 cm, a pętle formuje się w spirale lub meandry. Jak wspomniano wcześniej, założone formowanie rur, a także utrzymanie założonej odległości między nimi, ułatwia wykonany nadruk na użytej do izolacji folii, podobnie jak wypustki w przypadku zastosowania płyt systemowych.
Gdy izolacja podłoża wykonana jest z płyt styropianowych i fioli rury ogrzewania podłogowego wymagają mocowania za pomocą specjalnych akcesoriów montażowych, takich jak klipsy, haki, uchwyty czy szyny, które zapobiegają przemieszczaniu się obiegów. Krańce rur podłącza się do rozdzielaczy z przyłączami za pomocą odpowiednich złączek, dobranych w zależności od wybranego rodzaju rur, odpowiednio początek do rozdzielacza zasilającego, natomiast koniec do rozdzielacza powrotnego. Rozdzielacze ze względów estetycznych najlepiej umieszczać w przygotowanych dla tego celu szafkach podtynkowych.
Po wykonaniu obiegów najważniejszą kwestią do określenia jest szczelność. Wszelkiego rodzaju wycieki spowodowane nieszczelnością układu są bardzo niepożądane, szczególnie w miejscach, do których po wykonaniu całości instalacji dostęp jest ograniczony. Dlatego też wykorzystane do wykonania obiegów rury powinny być wykonane z giętkiego materiału, a pojedyncze obiegi z jednego odcinka przewodu, dla ograniczenia ilości połączeń, gdzie prawdopodobieństwo wystąpienia nieszczelności jest największe. Dla uzyskania pewności o szczelności układu, koniecznie przed zalaniem jastrychem, warto przeprowadzić próbę ciśnieniową. Do układu wprowadza się wodę pod ciśnieniem, a następnie ze szczególną starannością sprawdza się całość instalacji w poszukiwaniu wycieków. Dopiero gdy z całą pewnością stwierdzi się, że układ jest szczelny, można przystępować do dalszej części prac.
Ogrzewanie podłogowe – dylatacja
Ponieważ płyta z ogrzewaniem podłogowym nie może stykać się z elementami konstrukcyjnymi budynku należy przewidzieć tak zwaną szczelinę dylatacyjną między nią, a ścianami. Ponadto w bardzo przestronnych wnętrzach, których powierzchnia jest większa niż 30 m2 lub też długość jednej ściany jest większa niż 7 m, a także gdy pomieszczenia mają złożony kształt, płytę ogrzewania podłogowego należy podzielić na mniejsze części, a miedzy nimi także pozostawić szczeliny. Powodem, dla którego konieczne jest stosowanie dylatacji, jest rozszerzalność cieplna. Podczas ogrzewania płyta, w której będą znajdować się rury ogrzewania podłogowego może ulegać niewielkim zmianom wielkości. Aby zniwelować ryzyko powstawania pęknięć należy przewidzieć przestrzeń, dzięki której zmiany wielkości będą mogły zachodzić w sposób swobodny. Szczeliny między ścianami, a płytą ogrzewania podłogowego wypełnia się specjalnymi taśmami brzegowymi KOTAR, które wykonane są ze spienionego polietylenu. Z kolei szczeliny pozostawione pomiędzy poszczególnymi płytami wypełnia się profilami dylatacyjnymi T-80.
Ogrzewanie podłogowe – płyta podłogowa
Ostatnim etapem prac przy wykonywaniu instalacji ogrzewania podłogowego jest przygotowanie wytrzymałej płyty podłogowej. Dla podłoży ogrzewanych najbardziej odpowiednie są wylewki anhydrytowe oraz cementowe wylewki o podwyższonej elastyczności z właściwościami samopoziomującymi. Warstwa wylewanego jastrychu nie powinna być niższa niż 60-70 mm, przy czym nad obiegami ogrzewania powinno znaleźć się przynajmniej 50 mm wylewki. Właściwości samej wylewki można poprawić dodając specjalne preparaty zwiększające plastyczność masy, jej trwałość a także zdolność przewodzenia ciepła.
W miejscach, gdzie trwałość wylewki powinna być zwiększona można zastosować także specjalne zbrojenia. Zarówno podczas wykonywania jastrychu, jak również w czasie trzech tygodni po, przewidzianym na sezonowanie wylewki, należy zadbać, aby warunki mikroklimatu (temperatura powietrza, wilgotność) w pomieszczeniu były w przybliżeniu stałe. Na koniec wykonuje się także czynności związane z wygrzewaniem, polegające na stopniowym podnoszeniu temperatury wody zasilającej instalację. W tak wykonanej i przygotowanej płycie podłogowej nie powinny pojawiać się żadne pęknięcia.
SPRAWDŹ NASZE POZOSTAŁE PRODUKTY