spinner
Loading...

Aktualności

SZCZEGÓLNIE W OKRESIE ZIMOWYM WIĘKSZOŚĆ CZASU SPĘDZA SIĘ W ZAMKNIĘTYCH PRZESTRZENIACH. ISTOTNYM JEST WIĘC, ABY MIKROKLIMAT POMIESZCZEŃ, W KTÓRYCH SIĘ ZNAJDUJEMY, ZAPEWNIAŁ KOMFORTOWE WARUNKI DO ŻYCIA.

 

Spośród czynników charakteryzujących mikroklimat w małych przestrzeniach, takich jak ruch powietrza i wilgotność, zdecydowanie największe znaczenie ma temperatura, jej wahania i przede wszystkim – rozkład. Istniejące systemy ogrzewania pomieszczeń charakteryzują się różnym sposobem przekazywania ciepła, dlatego też odczucie komfortu cieplnego w zależności od wybranego rozwiązania może być inne. W niniejszym artykule opisano mechanizmy przekazywania ciepła w zależności od wybranego rodzaju ogrzewania. Wskazano najbardziej optymalny dla człowieka rozkład temperatury i system ogrzewania, który w efektywny sposób umożliwia osiągnięcie zbliżonego do optymalnego rozkładu temperatur w powietrza w pomieszczeniach. Ponadto, określono działania umożliwiające poprawę komfortu cieplnego w pomieszczeniach w oparciu o zastosowanie płaszczyznowego systemu ogrzewania i izolacji termicznej przegród.

 

Komfort cieplny i idealny rozkład temperatury

 

Stan, w którym człowiek odczuwa zadowolenie z warunków termicznych otoczenia nazywany jest komfortem cieplnym. W tym stanie ciepło wytwarzane w wyniku metabolizmu organizmu ludzkiego jest w całości oddawane do otoczenia. Komfort cieplny jest zależny od aktywności fizycznej, oporu cieplnego odzieży oraz warunków mikroklimatu. To właśnie zapewnienie odpowiedniej temperatury, wilgotności i prędkości przepływu powietrza, a także temperatury promieniowania przegród, jest gwarantem dobrego samopoczucia.

Istotną kwestią w odczuciu komfortu cieplnego jest także sposób, w jaki rozkłada się temperatura w pomieszczeniu. Najbardziej optymalne warunki dla organizmu ludzkiego obejmują profil, w którym wyższa temperatura panuje na poziomie stóp, natomiast niższa w okolicach głowy. Różnica między tymi wartościami, nie powinna przekraczać 3°C. Na rozkład temperatury w pomieszczeniu bezpośredni wpływ ma sposób, w jaki pomieszczenia zaopatrywane są w ciepło. Profile temperatur w zależności od systemu ogrzewania przedstawiono na poniższym wykresie.

 

płyty styropianowe szare

Rysunek 1. Rozkład temperatur w zależności od sposobu ogrzewania (opracowanie własne)

 

Jak wynika z powyższego wykresu, w najczęściej stosowanym systemie konwekcyjnym (wymiennik ciepła w postaci grzejników) najwyższa wartość temperatury panuje w okolicach sufitu, podczas gdy najniższa – w okolicach podłogi. Ma to bezpośredni związek z głównym sposobem wymiany ciepła w tym systemie – konwekcją – w którym ciepło unoszone jest na skutek makroskopowego ruchu cząsteczek powietrza.

 

Podobnym rozkładem temperatury charakteryzuje się także ogrzewanie powietrzne. W przypadku ogrzewania płaszczyznowego (wymiennik ciepła w postaci obiegów wodnych ogrzewania podłogowego) ciepło oddawane jest do powietrza głównie na skutek promieniowania. Ponieważ powierzchnia wymiany ciepła jest w tym wypadku zdecydowanie większa i zlokalizowana w najniżej położonym miejscu w pomieszczeniu, ogrzewanie podłogowe zapewnia równomierny rozkład temperatury w płaszczyźnie poziomej, jak również zbliżony do optymalnego dla ludzi rozkład temperatury w płaszczyźnie pionowej.

 

Poprawa komfortu – modernizacja systemu ogrzewania

 

Chcąc zwiększyć poziom komfortu cieplnego w domu lub mieszkaniu należy rozważyć zmianę sposobu, w jaki pomieszczenia zaopatrywane są w ciepło. Instalacja ogrzewania podłogowego, zarówno we wszystkich pomieszczeniach, jak również tylko w części z nich pozwoli na osiągnięcie tego celu. Oprócz wspomnianego komfortu cieplnego, ogrzewanie podłogowe wyróżnia się także innymi benefitami. Ogrzewanie płaszczyznowe funkcjonuje przy zdecydowanie niższych temperaturach medium grzewczego w obiegu (40-55°C), niż konwencjonalne ogrzewanie grzejnikowe (70-90°C).

 

Dzięki temu ilość wytwarzanej energii niezbędnej do ogrzania wody obniża się, skutkując obniżeniem kosztów eksploatacji ogrzewania. Ponadto niższa temperatura medium, to także niższa temperatura wymienników ciepła, która ma kluczowe znaczenie dla komfortu oddychania. W niższych temperaturach powietrze niezbędne do oddychania nie ulega wysuszeniu, dzięki czemu śluzówka nosa i gardła  pozostaje nawilżona, chroniąc przed infekcjami. Dzięki temu, że głównym mechanizmem wymiany ciepła w ogrzewaniu płaszczyznowym jest promieniowanie, a nie konwekcja, ruch powietrza i jego elementów, w tym kurzu i innych alergenów, jest mniejszy.

 

KOMFORT PRZEBYWANIA W POMIESZCZENIU Z TYM RODZAJEM OGRZEWANIA JEST DUŻO WYŻSZY, ZWŁASZCZA DLA ALERGIKÓW.

 

W dobie rozwoju niskoemisyjnych źródeł ciepła i energii, a także maksymalizacji efektywności istniejących systemów dla obniżenia kosztów i wpływu na środowisko naturalne warto wspomnieć, że niskotemperaturowe ogrzewanie podłogowe doskonale wpisuje się w te założenia. Ponieważ temperatura wody w obiegach grzewczych jest niższa, optymalne warunki cieplne przy relatywnie niskich kosztach operacyjnych mogą zapewnić takie urządzenia jak pompy ciepła czy panele fotowoltaiczne.

 

Należy jednak nadmienić, że możliwe jest także poprawne funkcjonowanie systemu ogrzewania podłogowego we współpracy z tradycyjnymi kotłami na paliwa stałe i ciekłe. Sprawność takich urządzeń, związana z odpowiednimi parametrami spalania, jest zazwyczaj największa, gdy woda podgrzewana jest do temperatury około 80°C. Wartość ta odpowiednia dla systemu konwekcyjnego, jest zdecydowanie za wysoka dla systemu płaszczyznowego.

Rozwiązaniem tej kwestii jest zastosowanie dodatkowego układu mieszającego podgrzaną do wysokiej temperatury wodę z wodą znajdującą się w układzie powrotnym z obiegów grzewczych, której temperatura obniżyła się poprzez uwolnienie ciepła w pomieszczeniach. Połączenie obu strumieni w odpowiednich proporcjach umożliwi uzyskanie optymalnej temperatury zapobiegając zbyt wysokiej temperaturze podłóg. Zmiana systemu ogrzewania na ogrzewanie podłogowe w niektórych przypadkach może być uzasadniona jedynie w części pomieszczeń. W tym wypadku ogrzewanie grzejnikowe w pozostałych pomieszczeniach może funkcjonować w pierwotny sposób z wodą o wysokiej temperaturze podgrzaną w kotle, podczas gdy woda z układu mieszającego może zasilać pomieszczenia z ogrzewaniem podłogowym.

 

Poprawa komfortu – izolacja przegród

 

Instalacja systemu ogrzewania podłogowego może przyczynić się do poprawy komfortu cieplnego w budynkach mieszkalnych. Należy jednak pamiętać, że każdy system ogrzewania funkcjonuje w sposób nieefektywny bez prawidłowej izolacji termicznej przegród. Dotyczy to zarówno podłóg, ścian, oraz dachów i stropodachów. Zapewnienie odpowiedniej izolacyjności przegród wraz z odpowiednio zaprojektowanym do warunków systemem ogrzewania płaszczyznowego umożliwi zapewnienie komfortu cieplnego na odpowiednim poziomie.

Projekt ogrzewania podłogowego powinien uwzględnić parametry warstwy izolacyjnej, układanej bezpośrednio pod obiegami rur grzewczych. Przede wszystkim, materiały wykorzystywane do tych celów, oprócz dobrej izolacyjności termicznej, powinny także charakteryzować się wysoką odpornością na obciążenia. Ponadto, aby zapobiegać przenikaniu wilgoci, materiały izolacyjne warto zabezpieczyć folią izolacyjną, zdolną do odbijania promieniowania cieplnego. Dzięki temu zabiegowi ciepło oddawane przez obiegi grzewcze będzie skierowane we właściwym kierunku.

 

W ofercie firmy KOTAR znajdują się produkty spełniające w pełni ww. wymagania. Płyty styropianowe KOTAR EPS, dostępne w wariantach o różnej grubości, cechują się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła oraz wysoką odpornością na naprężenia ściskające. Zabezpieczenie przed wilgocią, refleksję promieniowania cieplnego, a także wsparcie przy układaniu obiegów grzewczych w odpowiednich odstępach dzięki nadrukowanym liniom, zapewniają folie IZOROL i IZOFOLIX.  Zarówno odpowiednią izolację termiczną jak i przeciwwilgociową, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej wytrzymałości na ściskanie można także uzyskać dzięki dostępnym w ofercie płytom IZOROL (płyty styropianowe zintegrowane z folią izolacyjną w różnych wariantach). Ponadto, w ofercie producenta znajdują się także płyty systemowe KR, wyposażone dodatkowo w specjalne wypustki ułatwiające montaż obiegów rur grzewczych w określonych schematach i odległościach.

 

Statystyki pokazują, że koszty ogrzewania typowego budynku mieszkalnego znajdują się w zakresie od 70 do 80% całkowitych kosztów eksploatacji obiektu. Podobnie, z danych statystycznych wynika, że z roku na rok wzrastają koszty wytworzenia ciepła niezbędnego do ogrzewania wody, a także pomieszczeń w budynkach mieszkalnych w okresie zimowym. Niska efektywność energetyczna i wysokie koszty wytwarzania energii cieplnej to problem wielu gospodarstw domowych - odsetek gospodarstw w Polsce, które nie są w stanie utrzymać odpowiedniego komfortu cieplnego w swoim miejscu zamieszkania, sięga 30%.

 

Nie dziwi więc fakt, że coraz częściej rozważa się przeprowadzenie termomodernizacji budynków mieszkalnych, a nowo powstające inwestycje wykonuje się przy użyciu odpowiednich materiałów tak, aby spełniały kryteria budynków energooszczędnych.

 

W tym artykule zdefiniowano pojęcie termomodernizacji oraz przedstawiono jej najważniejsze zadania, a także określono cele i efekty wynikające z działań podejmowanych w kierunku zwiększania efektywności energetycznej systemów ogrzewnictwa budynków mieszkalnych i minimalizacji ich strat ciepła.

 

Ponadto, zidentyfikowano pojęcie audytu energetycznego i określono jego rolę w procesie termomodernizacji. W artykule podjęto także najważniejsze kwestie w aspekcie izolacji termicznej poszczególnych elementów budynku w perspektywie najnowszych przepisów, jak również modernizacji systemu ogrzewania budynków mieszkalnych ze szczególnym uwzględnieniem korzyści płynących ze zmiany sposobu ogrzewania z tradycyjnego, grzejnikowego, na podłogowe.

 

Co to jest termomodernizacja?

 

W ogólnym ujęciu, termin termomodernizacja obejmuje szereg działań mających na celu zmniejszenie zapotrzebowania budynku na energię cieplną, redukcję zużycia energii i tym samym - obniżkę kosztów eksploatacji. W praktyce, cel ten jest osiągany poprzez ograniczenie strat ciepła do minimum i zwiększenie efektywności energetycznej instalacji grzewczych. Do zadań termomodernizacji należą:

 

  • wykonanie ocieplenia ścian, dachów i stropodachów, stropów nad piwnicami oraz podłóg położonych bezpośrednio nad fundamentem,
  • wymiana drzwi i okien na energooszczędne,
  • zastąpienie indywidualnych źródeł ciepła przyłączem do systemu ciepłowniczego,
  • modernizacja źródeł ciepła z uwzględnieniem kogeneracji,
  • modernizacji systemów HVAC (ciepło, wentylacja i klimatyzacja) z uwzględnieniem rekuperacji energii,
  • modernizacji instalacji wewnętrznej centralnego ogrzewania i ciepłej wody,
  • wykorzystaniu odnawialnych źródeł energii na potrzeby własne budynku.

 

Efekty termomodernizacji

 

Działania podejmowane w ramach termomodernizacji prowadzą do redukcji zapotrzebowania budynku mieszkalnego na ciepło. Kluczową kwestią w tym zakresie, o którą należy zadbać, jest prawidłowa izolacja cieplna. Tylko przez nieodpowiednio ocieplone przegrody zewnętrzne tracone jest od 25 do 35% ciepła. Straty ciepła w budynkach, gdzie wciąż znajdują się drzwi i okna starego typu, które według wcześniej przyjmowanych norm posiadają współczynnik przenikalności cieplnej na poziomie 2,6 W/m2, sięgają 10-15%.

 

Na znaczne straty narażają także nieodpowiednio zaizolowane dachy i stropodachy (od 8 do 17%), a także podłogi (5-10%). Zwiększenie izolacyjności cieplnej budynku spowoduje, że wytworzone ciepło zostanie wykorzystane w większym stopniu, co w konsekwencji doprowadzi do uzyskania podstawowego efektu termomodernizacji – obniżenia kosztów ogrzewania.

 

Inną istotną kwestią związaną z obniżaniem kosztów eksploatacji ogrzewania, będącą ważnym elementem termomodernizacji, jest zwiększenie jego efektywności energetycznej. Z definicji, efektywność energetyczna jest stosunkiem wyprodukowanej energii użytkowej, czyli w tym wypadku ciepła, do zużytej energii pierwotnej. Im mniejsza różnica pomiędzy tymi wartościami, tym wyższa sprawność systemu czy urządzenia grzewczego i niższe koszty eksploatacji. Efektywność energetyczna starych instalacji i urządzeń grzewczych nie jest zbyt wysoka, co sprawia, że utrzymanie wymaganego komfortu cieplnego w budynkach taką instalacją może być trudne i kosztowne. W aspekcie nowoczesnych rozwiązań w ogrzewnictwie, modernizacja systemu grzewczego w budynkach mieszkalnych może przynieść wymierne korzyści finansowe

 

Kompleksowa termomodernizacja może prowadzić do redukcji kosztów eksploatacji ogrzewania nawet o 60%.

 

Oprócz wynikających wprost z definicji efektów termomodernizacji, może ona prowadzić do innych, mniej oczywistych korzyści. W świetle zmian klimatycznych i podejmowanych działań prowadzących do osiągnięcia neutralności emisyjnej nie bez znaczenia pozostaje także redukcja emitowanego do atmosfery dwutlenku węgla. Cel ten może być osiągnięty w szczególności poprzez modernizację systemów grzewczych poprzez stosowanie wysokosprawnych, niskoemisyjnych źródeł ciepła, a także odnawialnych źródeł energii.

 

Pośrednim efektem termomodernizacji jest także zwiększenie komfortu użytkowania ogrzewania po wprowadzonych zmianach. Warunki użytkowania budynku zwiększają się poprzez eliminację stref niedogrzanych, a pomieszczenia i wodę łatwiej i szybciej jest ogrzać, nawet przy bardzo niesprzyjających warunkach atmosferycznych. Ponadto, izolacja ścian zewnętrznych budynku wiąże się z odświeżeniem elewacji, co wpływa na walory estetyczne oraz podnosi wartość rynkową nieruchomości.

 

Audyt energetyczny

 

Pierwszą czynnością prowadzącą do przeprowadzenia termomodernizacji powinno być wykonanie audytu energetycznego. Jest to techniczno – ekonomiczna ocena budynku pod względem zużycia energii, a także przygotowanie propozycji zmian, które są niezbędne do zmniejszenia zużycia energii i kosztów eksploatacji.

 

Szczegółowa analiza pozwoli na zidentyfikowanie kluczowych sektorów, których modernizacja pozwoli na zmaksymalizowanie efektów – począwszy od wymiany stolarki drzwiowej i okiennej, poprzez wykonanie izolacji termicznej i modernizację instalacji wewnętrznej, a skończywszy na niskoemisyjnych źródłach ciepła, w tym popularnych w ostatnim czasie źródłach odnawialnych.

 

Dobrze przeprowadzony audyt energetyczny powinien określać zakres i kolejność prac i możliwość ich rozłożenia w czasie, a także zakładać uzyskanie oszczędności na poziomie minimum 25%. Szczegółowe wymagania dotyczące audytu energetycznego, określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 marca 2009 r. z późniejszymi zmianami (w szczególności Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 marca 2009 r. w sprawie szczegółowego zakresu i form audytu energetycznego oraz części audytu remontowego, wzorów kart audytów, a także algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego).

 

Jednakże ze względu na mnogość wymagań, sporządzenie takiego dokumentu może nie być proste i wymagać dodatkowego zlecenia. W szczególności, gdy zakładana jest bardziej kompleksowa modernizacja i audyt musi obejmować szerszy zakres niż zapisy przewidziane w wymienionym rozporządzeniu, takie jak najnowsze wymagania europejskie.

 

Izolacja termiczna

 

Rynek materiałów termoizolacyjnych oferuje szeroką gamę produktów i rozwiązań umożliwiających wykonanie ocieplenia poszczególnych elementów budynku. Do najczęściej stosowanych materiałów należą styropian, wełna mineralna, pianki izolacyjne oraz granulaty. Spośród nich, najlepszy stosunek jakości do ceny oferuje styropian biały.

 

Od końca 2020 roku obowiązują nowe, bardziej rygorystyczne przepisy dotyczące izolacyjności przegród zewnętrznych. Maksymalna wartość współczynnika przenikania ciepła U dla ścian zewnętrznych wynosi 0,2 W/m2 • K, dla dachów i stropodachów 0,15 W/m2 • K, dla podłóg położonych na gruncie 0,3 W/m2 • K, natomiast dla stropów nad nieogrzewana piwnicą – 0,25 W/m2 • K. Oznacza to, że aby sprostać najnowszym wymaganiom materiał izolacyjny musi charakteryzować się wyższymi parametrami cieplnymi lub też warstwa izolacyjna musi być grubsza, w porównaniu do powszechnie przyjmowanych jeszcze w zeszłym roku wartości.

 

Biorąc pod uwagę ocieplenie ścian zewnętrznych najkorzystniejszym rozwiązaniem jest ocieplenie od strony temperatur niższych, czyli od zewnątrz. Płyty styropianowe przymocowuje się do ścian za pomocą kleju i łączników, następnie wykonuje się warstwę zbrojącą, po czym całość pokrywa się cienkowarstwową zaprawą tynkarską. W zależności od materiału konstrukcyjnego, z którego wykonane są ściany i jego izolacyjności termicznej, w świetle nowych wymagań grubość płyt styropianowych powinna znajdować się w zakresie od 18 do 20 cm.

 

Szczególnej uwadze poleca się płyty styropianowe KOTAR EPS S Fasada. Kolejnym elementem wymagającym izolacji są dachy i stropodachy. W przypadku dachów spadzistych ocieplenie wykonuje się od wewnątrz, podczas gdy dachów płaskich – od zewnątrz. Grubość płyt styropianowych na warstwę izolacyjną wykonywanej między krokwiami dachu spadzistego powinna wynosić około 20 cm, z kolei płyty styropianowe stosowane do ociepleń dachów płaskich od zewnątrz powinny być zdecydowanie grubsze, od 25 do nawet 30 cm. W tych zastosowaniach świetnie sprawdzą się płyty styropianowe KOTAR EPS 100 Dach/Podłoga lub KOTAR EPS 200 Dach/Podłoga/Parking.

 

Inne zastosowanie mogą one znaleźć przy izolacji podłóg i stropów nad nieogrzewanymi pomieszczeniami. Grubość płyt styropianowych układanych na podłogę położoną bezpośrednio na fundamencie powinna wynosić około 15 cm, podczas gdy podłoga stanowi jednocześnie strop ogrzewanej kondygnacji w zupełności wystarczą płyty o grubości 10 cm.

 

Ostatnim elementem wymagającym izolacji są fundamenty i cokoły – w tym wypadku grubość warstwy izolacyjnej wykonanej z płyt styropianowych powinna wynosić od 12 do 15 cm. Dla uzyskania pełnego efektu warto także zastanowić się nad wymianą starych drzwi i okien na bardziej energooszczędne, ponieważ ilość traconego przez te elementy ciepła może być spora.

 

Wymiana/modernizacja systemu ogrzewania

 

Gdy budynek jest zabezpieczony przed nadmiernymi stratami ciepła kolejnym elementem, nad którym należy się pochylić w ramach termomodernizacji jest instalacja grzewcza. Ważnym jest, aby dostosować ja do nowych, zmienionych na skutek termoizolacji warunków, związanych z obniżonym zapotrzebowaniem na ciepło.

 

Modernizacja powinna być przeprowadzona w sposób kompleksowy i obejmować wszystkie elementy, a więc źródło ciepła dla budynku, jak również sieć przewodów ciepłowniczych oraz armaturę. Oprócz wysokiej sprawności energetycznej urządzenie grzewcze powinno się charakteryzować zdolnością do utrzymywania zadanej temperatury przy zrównoważonym zużyciu opału.

 

Także i w tej kwestii obowiązują pewne przepisy, zgodnie z którymi nowe urządzenia grzewcze są klasyfikowane wg sezonowej efektywności energetycznej (od G do A+++). Wybierając urządzenie wyższej klasy można spodziewać się wyższej efektywności i niższych kosztów eksploatacji. Jednocześnie, w ramach redukowania negatywnego wpływu na środowisko, nowe urządzenia grzewcze opalane są paliwami o wyższej kaloryczności, co dodatkowo zwiększa efektywność. Ponadto, obecnie wśród użytkowników indywidualnych bardzo popularne staje się także instalacja mikro stacji odnawialnych źródeł energii. Należą do nich panele fotowoltaiczne czy pompy ciepła. Choć koszty inwestycyjne takich rozwiązań mogą być spore, to w perspektywie kilku czy kilkunastu lat uzyskane oszczędności mogą w całości je pokryć lub nawet przewyższyć.

 

Biorąc pod uwagę samą sieć rur ciepłowniczych wymianie mogą podlegać instalacje wykonywane 40-50 lat temu, na skutek ich bardzo niskiej efektywności energetycznej i wysokiego stopnia wyeksploatowania. Z kolei instalacje młodsze, których stan techniczny jest dobry, mogą wymagać jedynie drobnych działań, takich jak chemiczne płukanie przewodów w celu usunięcia zanieczyszczeń, osadów i korozji, uszczelnienie wycieków czy izolację zapobiegającą stratom ciepła.

 

Oszczędności może także przynieść zastosowanie zaworów termostatycznych przy grzejnikach. Same wymienniki ciepła także mogą wymagać wymiany na nowe, bardziej sprawne, w szczególności, gdy instalacja grzewcza ma spełniać wymogi systemów niskotemperaturowych.

 

Rozważając modernizację sieci ciepłowniczej w budynku warto się zastanowić nad zmianą dotychczas bardzo powszechnego grzejnikowego systemu na ogrzewanie podłogowe. Argumentem przemawiającym za tą decyzją jest niewątpliwie zwiększenie komfortu cieplnego. Podczas gdy przy ogrzewaniu grzejnikowym ciepło gromadzi się przy stropie pomieszczeń, ogrzewanie podłogowe zapewnia najbardziej zbliżony do idealnego rozkład temperatury powietrza w pomieszczeniu, wynikający z naturalnych wymagań cieplnych ludzkiego organizmu, gdzie wyższa temperatura powinna panować w okolicach stóp, a niższa w okolicach głowy. 

Kolejnym argumentem przemawiającym za instalacją ogrzewania podłogowego w budynkach mieszkalnych jest koszt eksploatacji, który w porównaniu do ogrzewania grzejnikowego jest dużo niższy. Ten sam komfort cieplny uzyskuje się przy temperaturze wody w obiegu w przypadku grzejników na poziomie od 70 do 90°C i od 40 do 50°C w przypadku ogrzewania podłogowego.

 

Niższa temperatura wody w obiegu przekłada się na mniejsze zużycie energii cieplnej i bezpośrednio na niższe koszty.

 

Ogrzewanie podłogowe jest także bardziej korzystne dla alergików, ponieważ nie powoduje ciągłego ruchu cząsteczek kurzu w powietrzu, a w pomieszczeniach o obniżonej temperaturze oddycha się w bardziej komfortowy sposób. Ze względów czysto estetycznych ogrzewanie podłogowe ma przewagę nad ogrzewaniem grzejnikowym, ponieważ nie wymaga montażu rur i armatury w widocznych miejscach, zwiększając tym samym przestrzeń w pomieszczeniach. Decyzja o instalacji ogrzewania podłogowego może przynieść szczególne korzyści w sytuacji, gdy będzie powiązana z decyzją o montażu odnawialnych źródeł energii w roli źródła ciepła dla budynku.

 

Z Systemami opartymi o panele fotowoltaiczne czy pompy ciepła z pełnym potencjałem funkcjonować będzie ogrzewanie podłogowe, ze względu na wysoką sprawność przy niższej temperaturze czynnika w obiegu.

 

SPRAWDŹ NASZE POZOSTAŁE PRODUKTY

 

Chcąc ograniczyć wydatki ponoszone w okresie zimowym na ogrzewanie budynków należy rozważyć wykonanie ocieplenia o odpowiedniej jakości. Prawidłowo wykonana izolacja termiczna budynków mieszkalnych w istotny sposób redukuje straty wygenerowanego ciepła, dzięki czemu może być ono wykorzystywane przez dłuższy czas, przyczyniając się do obniżenia kosztów.

 

Aby izolacja termiczna w największym stopniu spełniała stawiane jej wymagania niezbędne jest ocieplenie wszystkich miejsc, przez które może dochodzić do potencjalnych strat, począwszy od fundamentów, a skończywszy na dachu. Ze względu na dużą powierzchnię szczególną uwagę należy zwrócić na ocieplenie zewnętrznej części ścian, a także na wybór sposobu izolacji tej części budynku. Kluczową kwestią jest dobór odpowiednich parametrów wykonywanego ocieplenia, a także jakość stosowanych materiałów termoizolacyjnych. Od nich bowiem uzależnione będzie zapewnienie wymaganego komfortu przy jednoczesnym ograniczeniu kosztów ogrzewania.

 

W tym artykule scharakteryzowano najczęściej stosowane do wykonywania ociepleń materiały. Zdefiniowano najważniejsze parametry materiałów stosowanych do wykonywania ociepleń, charakteryzujące ich energooszczędność w aspekcie izolacji termicznej budynków mieszkalnych, a także wskazano zalety wykonywania izolacji przy pomocy styropianu. Ponadto, artykuł podejmuje także najważniejsze kwestie doboru optymalnych grubości płyt styropianowych do ociepleń poszczególnych elementów budynku w aspekcie najnowszych przepisów.

 

Współczynnik przewodzenia ciepła (λ) materiałów termoizolacyjnych

 

Podstawowym kryterium doboru materiału termoizolacyjnego jest współczynnik przewodzenia ciepła λ. Współczynnik ten pozwala liczbowo opisać właściwości fizyczne materiałów w aspekcie termoizolacyjności.

 

Wysoka wartość współczynnika przewodzenia ciepła λ, charakterystyczna np. dla metali, umożliwia swobodną wymianę ciepła, podczas gdy niska jego wartość, pożądana wśród materiałów termoizolacyjnych, wiąże się z bardzo niewielką wymianą ciepła i wysokim oporem cieplnym.

 

W przypadku materiałów termoizolacyjnych wartość tego współczynnika jest stała, niezależnie od grubości warstwy izolacji. Jednostką współczynnika przewodzenia ciepła λ jest W/m • K. Współczynniki przewodzenia ciepła dla najczęściej stosowanych materiałów izolacyjnych przedstawiono w poniższej tabeli

Tabela 1. Współczynnik przewodzenia ciepła dla najczęściej stosowanych materiałów termoizolacyjnych

Rodzaj materiału Współczynnik przenikania ciepła U [W/m2 • K]
Ściany zewnętrzne 0.20
Dachy, stropodachy i stropy pod nieogrzewanymi poddaszami lub nad przejazdami 0.15
Podłogi na gruncie 0.30
Stropy nad pomieszczeniami nieogrzewanymi i zamkniętymi przestrzeniami podpodłogowymi 0.25

 

Współczynnik przenikania ciepła (U) materiałów termoizolacyjnych

Z kolei wartość współczynnika przewodzenia ciepła λ odniesiona do grubości przegrody nazywana jest współczynnikiem przenikania ciepła U. Współczynnik ten określa izolacyjność termiczną przegrody o określonej grubości d. Jego jednostką jest W/m2 • K, ponieważ U= λ/d.

 

Aktualne wytyczne dotyczące parametrów termicznych materiałów stosowanych do ociepleń określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 14 listopada 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Zgodnie z tym dokumentem wraz z końcem 2020 roku zaostrzeniu uległy warunki techniczne, którym muszą odpowiadać materiały termoizolacyjne. Maksymalne dopuszczalne wartości współczynnika przenikania ciepła U według nowych przepisów przedstawiono w Tabeli 2.

 

Tabela 2. Wartości współczynnika przenikania ciepła U ścian, dachów i podłóg dla wszystkich rodzajów budynków
(przy temperaturze w pomieszczeniu ti > 16°C)

Rodzaj przegrody Współczynnik przewodzenia ciepła λ [W/m • K]
Polistyren EPS 0.032 – 0.045
Wełna mineralna 0.031 – 0.045
Pianki izolacyjne 0.021 – 0.023
Granulat 0.38 – 0.070

 

Dobór rodzaju ocieplenia

 

Obecnie rynek materiałów termoizolacyjnych oferuje kilka rozwiązań umożliwiających ocieplenie budynków. Do najczęściej wybieranych materiałów należą styropian i wełna mineralna, rzadziej stosuje się pianki termoizolacyjne oraz granulaty. Termoizolację przy użyciu granulatów wykonuje się poprzez wdmuchiwanie granulatu w zamknięte, trudno dostępne miejsca.

 

Ten rodzaj ocieplenia charakteryzuje się dobrymi parametrami cieplnymi, dużą trwałością, odpornością na niskie temperatury i niską nasiąkliwością. Jednakże z powodu wysokich kosztów, ograniczonej możliwości stosowania oraz konieczności używania specjalistycznego sprzętu izolacja granulowa nie stanowi najpopularniejszego rozwiązania.

 

Podobne kryteria spełniają izolacje wykonane przy pomocy pianek. Bardzo wysokie parametry cieplne, łatwość izolacji trudno dostępnych miejsc, wysoka przyczepność oraz odporność na zawilgocenie świadczą o wysokiej jakości ociepleń wykonywanych tą metodą, mimo to wysokie koszty sprawiają, że zdecydowanie częściej ocieplenia wykonuje się przy użyciu innych materiałów. W przypadku wełny mineralnej, oferującej dobre parametry cieplne, dużą elastyczność, a także wysoką izolację akustyczną, główną wadą jest spadek właściwości izolacyjnych przy długotrwałym kontakcie z wodą. Zdecydowanie najlepszy stosunek ceny do jakości oferuje izolacja styropianowa. Charakteryzuje się ona małą wagą, niską nasiąkliwością, łatwością montażu i obróbki i odpornością na naprężenia ściskające, jednocześnie zapewniając wysokie parametry cieplne. Ponadto, styropian jest materiałem obojętnym dla skóry i błon śluzowych człowieka

 

 

płyty styropianowe kotar

płyty sytopianowe

 

wełna mineralna

wełna mineralna

 

pianka termoizolacyjna

pianka termoizolacyjna

 

 

Ocieplenie styropianem

Biorąc pod uwagę koszt wykonania izolacji, zdecydowanie najczęściej wybór pada na ocieplenie styropianowe. Zazwyczaj wykorzystywany w tych celach styropian dostępny jest w formie płyt o różnych wymiarach, które mogą różnić się sposobem wykończenia krawędzi, a także kolorem.

 

Z punktu widzenia właściwości izolacyjnych lepiej sprawdza się styropian szary – ze względu na dodatki, np. w postaci grafitu, jego współczynnik przewodzenia ciepła jest niższy, niż styropianu białego, co przekłada się na redukcję grubości izolacji. Jednakże ze względu na pojawiające się trudności podczas montażu, związane z nadmiernym nagrzewaniem się płyt szarego styropianu, mogące powodować problemy z ich przyczepnością do ocieplanych powierzchni, a także ze względu na wyższą w stosunku do styropianu białego cenę, to właśnie styropian biały pozostaje najczęściej wybieranym systemem izolacji.

 

płyty styropianowe szare

styropian szary

 

W przeszłości, gdy nie przywiązywano stosownej uwagi do izolacji termicznej budynków, grubość warstw ociepleniowych ścian zewnętrznych znajdowała się w przedziale od 8 do 10 cm. Obecnie, wymagania stawiane materiałom izolacyjnym, określone przez najnowsze przepisy, są dużo bardziej restrykcyjne. Ponieważ współczynnik przenikania ciepła U silnie związany jest z grubością izolacji, przepisy determinują w pewnym stopniu minimalną grubość, jaką muszą mieć stosowane do ociepleń płyty styropianowe. Należy pamiętać, że wierzchnia warstwa materiału izolacyjnego nie stanowi jedynej bariery pomiędzy ogrzewaną przestrzenią w budynku, a środowiskiem zewnętrznym.

 

Bardzo ważnym jest, aby na etapie projektowania pod uwagę wziąć rodzaj materiału konstrukcyjnego, z którego wykonana jest izolowana przegroda. Mając na uwadze, że konstrukcja budynku w różnych miejscach może być wykonana z innego materiału, także grubość wykonywanego ocieplenia może się różnić. Ciepłochłonność elementów wapienno-piaskowych (sylikatów) nie jest zbyt duża, dlatego też izolację termiczną w głównej mierze stanowić będzie warstwa ocieplenia. Inaczej będzie w przypadku ścian budowanych z ceramiki poryzowanej lub betonu komórkowego, których izolacyjność termiczna jest na wysokim poziomie – wówczas grubość styropianu może być zdecydowanie mniejsza.

 

Grubość styropianu na elewację

 

Przegrody jednowarstwowe, zazwyczaj wykonane z wspomnianych powyżej materiałów o wysokiej izolacyjności, których szerokość może sięgać nawet 50 cm, nie wymagają ocieplenia. Ściany dwuwarstwowe mają zazwyczaj węższe mury, które wymagają dodatkowej warstwy izolacji.

 

Obecnie ocieplenia białym styropianem EPS o grubości 15 cm jest standardem, choć w aspekcie najnowszych regulacji prawnych, coraz częściej stosowane są grubości 18 i 20 cm. Szczególnie polecane do tego celu są płyty styropianowe KOTAR EPS S Fasada.

 

Grubość styropianu na strop/dach

 

Strop ostatniej kondygnacji budynku zazwyczaj stanowi podłogę nieużytkowanego strychu. Izolację termiczną wykonuje się z płyt styropianowych układanych naprzemiennie, na tzw. mijankę, między legarami podtrzymującymi deski lub płyty OSB. Grubość płyt białego styropianu wynosi zazwyczaj 10 cm.

 

Gdy ostatnia kondygnacja użytkowa ma bezpośredni kontakt z więźbą, konieczne jest ocieplenie dachu. W zależności od konstrukcji dachu, ocieplenie tej części można wykonać na różne sposoby. Ponieważ najczęściej spotykane są dachy spadziste, ocieplenia wykonuje się od spodu. Termoizolację przy pomocy płyt styropianowych wykonuje się zazwyczaj między krokwiami. Ocieplenie od spodu krokwi wykonuje się rzadziej, ponieważ decydując się na to rozwiązanie redukuje się przestrzeń użytkową ostatniej kondygnacji.

 

Ponieważ wymagania stawiane materiałom izolacyjnym przeznaczonym do ociepleń dachów są surowsze, grubość płyt styropianowych przeznaczonych do tego celu jest znaczne większa, niż w przypadku stropów czy elewacji. Standardowo wynosi ona 20 cm. Z kolei ocieplenia dachów płaskich zazwyczaj wykonuje się od zewnątrz. Płyty styropianowe o grubości od 25 do 30 cm układa się na izolacjach przeciwwilgociowych i przykrywa materiałem wodoszczelnym, zazwyczaj papą termozgrzewalną. W przypadku ociepleń stropów i dachów doskonale sprawdzą się płyty styropianowe KOTAR EPS 80 Podłoga i KOTAR EPS 100 Dach/Podłoga.

 

Grubość styropianu na podłogę

 

Gdy budynek jest podpiwniczony zazwyczaj nie wykonuje się ocieplenia podłóg. Natomiast jeżeli podłogi położone są na gruncie, bardzo istotnym jest wykonanie warstwy izolacji termicznej i przeciwwilgociowej. Płyty styropianowe wykorzystywane w tym celu muszą charakteryzować się wyższa wytrzymałością na ściskanie, ponieważ stanowią warstwę szczególnie narażoną na obciążenia. Ich grubość powinna wynosić około 15 cm, przy czym, gdy w budynku zainstalowano ogrzewanie podłogowe, powinna być odpowiednio większa.

 

Odpowiednimi parametrami do ociepleń podłóg charakteryzują się płyty styropianowe KOTAR EPS 200 Dach/Podłoga/Parking.

 

Grubość styropianu na fundamenty i cokoły

 

Równie ważne, co ocieplenie ścian zewnętrznych, jest ocieplenie fundamentów. Według norm w domach pozbawionych piwnic z termoizolacją podłóg nie ma obowiązku ocieplania ściany fundamentowej, choć należy pamiętać, że tzw. mostki cieplne mogą występować na styku podłogi i ścian zewnętrznych. Płyty styropianowe przeznaczone do ocieplenia fundamentów oprócz dobrych parametrów cieplnych powinny się także charakteryzować wysoką odpornością na wilgoć, będąc w bezpośrednim kontakcie z gruntem.

 

Standardową grubością dla warunków budowlanych w Polsce są grubości od 12 do 15 cm.

 

 

SPRAWDŹ NASZE POZOSTAŁE PRODUKTY

Ogrzewanie podłogowe to coraz częściej wykorzystywane rozwiązanie, gwarantujące wysoki poziom komfortu. Jego efektywność w dużej mierze zależy od izolacji, która zapobiega stratom ciepła. W przypadku podłogi na gruncie ucieka ono do ziemi lub do fundamentu, a w przypadku podłogi na stropie - do konstrukcji budynku. Dlatego bardzo ważnym etapem montażu tego typu instalacji grzewczej jest przygotowanie odpowiedniej izolacji termicznej. W tym celu warto zdać się na produkty marki KOTAR. Poznaj je bliżej!

 

Z artykułu dowiesz się:

  • co zastosować jako izolację termiczną, akustyczną i przeciwwilgociową w ogrzewaniu podłogowym,
  • czym charakteryzują się płyty KOTAR
  • czym cechują się klipsy do mocowania rur ogrzewania podłogowego.

 

Z czego składa się izolacja pod ogrzewanie podłogowe?

 

Aby zapewnić sobie szczelną izolację pod ogrzewanie podłogowe, wszystkie jej warstwy powinny zostać ułożone na trwałym, czystym i suchym podłożu. Jeśli powierzchnia betonu jest nierówna bądź popękana, konieczne jest ustabilizowanie i wyrównanie jej za pomocą specjalnej zaprawy. Wszelkie wystające i luźne fragmenty trzeba zeszlifować i usunąć.

 

Dopiero na tak przygotowanym podłożu można ułożyć szczelną izolację przeciwwilgociową. Wykonuje się ją z folii polietylenowej, papy podkładowej lub masy bitumicznej. Należy zadbać o to, by płyty dokładnie do siebie przylegały, a warstwy materiału były równo i dokładnie rozprowadzone po całej powierzchni.

 

Izolacja termiczna wykonywana jest ze styropianu, polistyrenu ekstrudowanego bądź płyt poliuretanowych. Przy wyborze tych materiałów należy zwrócić uwagę na ich gęstość i odporność na obciążenia. Muszą to być produkty przeznaczone stricte do zastosowań podłogowych. Grubość izolacji powinna zależeć od tego, czy ogrzewanie podłogowe instalowane jest na gruncie (ok. 8 - 10 cm), czy na stropie (ok. 3 - 4 cm).

 

Można ułożyć jedną lub kilka warstw izolacji termicznej. Najważniejsze jest to, aby pomiędzy płytami nie powstały pionowe szczeliny, które stanowiłyby mostki termiczne sprzyjające uciekaniu ciepła. Na równej, zwartej powierzchni można rozprowadzić przewody ogrzewania podłogowego.

 

Co zastosować jako izolację termiczną, akustyczną i przeciwwilgociową w ogrzewaniu podłogowym?

 

Szukając odpowiedniego materiału izolacyjnego do ogrzewania podłogowego, należy zapoznać się z ofertą marki KOTAR. W jej asortymencie znaleźć można wysokiej jakości płyty wykonane ze styropianu, a także praktyczne klipsy przeznaczone do mocowania rur ogrzewania podłogowego.

 

 

IZOROL-SR EPS 200 i IZOROL-SR/KL EPS 200

 

plyta sr2

 

Płyty ze styropianu EPS 200 jednostronnie pokryte są tkaniną polipropylenową. W serii IZOROL-SR/KL dochodzi do tego dodatkowa warstwa kleju od spodu, zabezpieczona przezroczystą folią, która pełni funkcję 0chronną podczas transportu. Dzięki klejowi mocowanie izolacji do podłoża przebiega szybko i wygodnie.

 

Produkty z serii IZOROL-SR oraz IZOROL-SR/KL stosuje się jako izolację termiczną, akustyczną i przeciwwilgociową. Można wykorzystać je zarówno pod ogrzewaniem podłogowym, jak i w systemach renowacyjnych. Ich podstawowa zaleta to wysoki poziom wytrzymałości warstwy wierzchniej (tkaniny polipropylenowej) na rozrywanie. Jest to szczególnie ważne w przypadku rur jednowarstwowych, które wymagają silniejszego mocowania w izolacji. 

 

Producent dysponuje również płytami IZOROL-SR EPS T i IZOROL- SR/KL EPS T, do których wykonania zastosowano styropian EPS T. Ma on nieco inne właściwości techniczne, ale konstrukcja izolacji wygląda dokładnie tak samo.

 

 

PŁYTY IZOLACYJNE KOTAR

 

 

Klipsy SR do montażu rur instalacji cieplnej

 

Specjalne klipsy, służące do mocowania rur na powierzchni podkładu, wykonane są z zabarwionego na czarno polipropylenu. Stosuje się je do montowania na warstwie izolacji przewodów o maksymalnej średnicy 17 milimetrów. Styropian nie powinien mieć w tym przypadku mniej niż 10 milimetrów grubości. Dla ułatwienia równomiernego rozmieszczenia klipsów, na płytach pokrytych folią ochronną nadrukowane zostały kratki o wymiarach 100 mm x 100 mm.

 

Klips SR KOTAR

 

Taki system sprawia, że mocowanie rur do zaizolowanego podłoża staje się bardzo proste i wygodne. Przeprowadzony w ten sposób montaż przekłada się na wytrzymałość i niezawodność całej instalacji.

 

 

KLIPSY KOTAR

 

 

Podłoga na gruncie - etapy układania podkładu

 

O ile podłoga na stropie wymaga tylko symbolicznej izolacji, o tyle posadzka na gruncie jest zdecydowanie trudniejsza do ocieplenia. W przypadku pomieszczeń na parterze konieczne jest więc wykonanie wielowarstwowego podkładu. Grubość warstwy izolacyjnej będzie oczywiście większa, a poza styropianem należy zastosować w niej między innymi piasek, izolację przeciwwodną oraz folię polietylenową.

 

Pierwszą warstwą izolacji posadzki na gruncie powinien stanowić ubity piasek. Nie jest on ściśliwy i dobrze przepuszcza wodę, dzięki czemu fundamentom budynku nie grozi wypiętrzanie. Podsypka ma mieć grubość około 15 - 20 centymetrów i być pokryta płytą betonową.

 

Warstwa chudego betonu powinna mieć około 10 - 12 centymetrów grubości i znaleźć się na zamontowanych już przewodach wodnych i kanalizacyjnych. Zapewnia wyrównanie podłoża i stabilność wymiarową fundamentu.

 

Izolację przeciwwodną można wykonać z folii polietylenowej o grubości 0,2 mm, lepiku bądź papy termozgrzewalnej. Będzie chronić posadzki przed wilgocią z gruntu, a więc pośrednio przed ich pękaniem. Warstwę tę układa się pomiędzy ścianami fundamentu a stawianymi na nich ścianami zewnętrznymi.

 

Kolejna (kluczowa) warstwa to styropian. Najlepiej stosować produkty takie jak te marki KOTAR, ponieważ wyposażone są one w klej i folię ochronną, które bardzo pomagają w montażu. Na tak przygotowanej powierzchni mocuje się ogrzewanie, zalewane następnie betonem i kryte panelami bądź płytkami.

 

 

SPRAWDŹ NASZE PRODUKTY

 

 

Jak montować ogrzewanie podłogowe?

 

Rury grzewcze formuje się w pętle, które przyjmują kształt spirali. Nieco mniej przewodów zużywają meandry, pozwalające na szybszy montaż, ale nie gwarantujące tak równomiernego działania systemu jak spirale. Przydają się na przykład wtedy, gdy zależy Ci na zróżnicowaniu poziomu grzania w różnych częściach pomieszczenia.

 

Odstępy pomiędzy rurami w jednej pętli powinny wynosić około 10 - 30 centymetrów. Na każdy metr kwadratowy podłogi układa się mniej więcej 5 - 6 metrów przewodu grzewczego. Żadna pętla nie może być dłuższa niż 150 metrów, ponieważ spowodowałoby to zbyt duże straty ciśnienia. Pamiętaj także o tym, aby nie montować rur pod stałą zabudową, taką jak szafki kuchenne czy brodzik w łazience.

 

płyta systemowa kotar

płyta systemowa

 

plyta izolacyjna kotar

płyta izolacyjna

 

folia izolacyjna kotar

folia izolacyjna

 

 

Zamontuj ogrzewanie podłogowe z marką KOTAR!

 

Materiały marki KOTAR to gwarancja solidnie ocieplonej podłogi - zarówno w pomieszczeniu zlokalizowanym na gruncie, jak i na stropie. Styropianowe elementy są łatwe do układania i mocowania, a polipropylenowe klipsy ułatwiają montaż rur grzewczych. To kompaktowe rozwiązanie, które przekłada się na niezawodną izolację pod ogrzewanie podłogowe.

 

 

Na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat powszechnie obserwuje się wzrostową tendencję związaną z redukcją zużycia energii. Ów trend widoczny jest między innymi w ogrzewnictwie. Dobór rodzaju ogrzewania w nowo powstających budynkach lub też działania związane z termomodernizacją istniejących mają na celu ograniczenie do niezbędnego minimum zapotrzebowania na energię cieplną, przy jednoczesnym zachowaniu komfortu cieplnego. Oprócz oczywistych zalet płynących z minimalizacji kosztów oraz ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko naturalne, dobór odpowiedniego rodzaju ogrzewania budynku może prowadzić do szeregu innych, mniej oczywistych korzyści.

 

W niniejszym artykule omówiono różnice między niskotemperaturowym ogrzewaniem podłogowym, a tradycyjnym, konwekcyjno-radiacyjnym ogrzewaniem grzejnikowym i wynikające z tych różnic zalety podłogowego systemu ogrzewania pomieszczeń. Wskazano pozostałe zalety tego rodzaju ogrzewania, różnicę w kosztach eksploatacyjnych i inwestycyjnych obu rozwiązań, a także istotę termoizolacji budynków przy wykonywaniu instalacji ogrzewania podłogowego w oparciu o ofertę firmy Kotar sp. z.o.o.

 

Ogrzewanie niskotemperaturowe i konwekcyjno-radiacyjne – różnice

 

Podstawową różnicą między ogrzewaniem niskotemperaturowym, a ogrzewaniem konwekcyjno-radiacyjnym, jest sposób, w jaki dochodzi do wymiany ciepła między układem grzewczym, a powietrzem w budynku.

 

Wymiana ciepła może odbywać się na trzy sposoby: poprzez przewodzenie ciepła, konwekcję oraz promieniowanie cieplne. W przypadku powszechnie stosowanego ogrzewania konwekcyjno-radiacyjnego, jakim jest ogrzewanie grzejnikowe, ciepło przekazywane jest głównie na drodze konwekcji (unoszenia ciepła), podczas gdy w przypadku niskotemperaturowego ogrzewania podłogowego głównym mechanizmem przewodzenia ciepła jest promieniowanie.

 

Różnicę między tymi dwoma rodzajami ogrzewania stanowi także temperatura czynnika roboczego krążącego w układzie grzewczym. Nowoczesne rozwiązania w zakresie ogrzewnictwa opierają się w głównej mierze na obniżaniu temperatury wody w układzie przy jednoczesnym zwiększeniu powierzchni wymiany ciepła. W przypadku ogrzewania grzejnikowego temperatura wody niezbędna do zasilenia układu wynosi od 70 do 90°C. Z kolei wykorzystywana do zasilenia układu ogrzewana podłogowego temperatura wody jest dużo niższa i wynosi od 40 do 55°C. Układy ogrzewania niskotemperaturowego charakteryzują się wyższą sprawnością energetyczną w porównaniu do układów konwekcyjno-radiacyjnych, co przekłada się na niższe koszty eksploatacyjne, utrzymując wrażenie komfortu cieplnego na podobnym poziomie.

 

Sposób rozchodzenia się ciepła w zależności od zastosowanego ogrzewania

 

zalety 1

Ogrzewanie grzejnikowe

zalety 2

Ogrzewanie podłogowe

 

Wpływ sposobu wymiany ciepła na komfort cieplny

 

Sposób rozchodzenia się ciepła w pomieszczeniu ma istotny wpływ na komfort cieplny. Ponieważ głównym mechanizmem wymiany ciepła przy zastosowaniu ogrzewania grzejnikowego jest konwekcja, ciepło unosi się ku górze, co powoduje, że największa temperatura panuje w górnej części pomieszczenia. W przypadku ogrzewania podłogowego jest zgoła odwrotnie – najwyższa temperatura panuje w dolnych partiach pomieszczenia i stopniowo maleje w kierunku stropu. Biorąc pod uwagę komfort cieplny najbardziej zbliżony do idealnego rozkład temperatury powietrza w pomieszczeniu uzyskuje się przy zastosowaniu ogrzewania płaszczyznowego, gdzie głównym mechanizmem wymiany ciepła jest promieniowanie. Jest to związane z naturalnymi wymaganiami cieplnymi ludzkiego organizmu. Wyższa temperatura winna panować w okolicach stóp, podczas gdy w okolicach głowy powinna być nieco niższa. Ten sam komfort cieplny przy zastosowaniu ogrzewania podłogowego, w porównaniu do systemu grzejnikowego, można uzyskać przy obniżonej o 1-2°C temperaturze powietrza w pomieszczeniu

 

Zalety ogrzewania podłogowego

 

Oprócz wspomnianych wcześniej korzyści związanych z redukcją kosztów oraz negatywnego oddziaływania na środowisko, zastosowanie niskotemperaturowego ogrzewania płaszczyznowego przyczynia się także do poprawy jakości powietrza w ogrzewanym budynku. Wymiana ciepła na skutek konwekcji, czyli unoszenia ciepła, powoduje ruch cząsteczek powietrza zgodny z kierunkiem jego rozpływu. Zjawisko to powoduje, że w ciągłym ruchu znajdują się kurz oraz inne zawarte w powietrzu alergeny. Kiedy głównym mechanizmem wymiany ciepła jest promieniowanie, jak w przypadku ogrzewania podłogowego, ruch powietrza jest zdecydowanie mniejszy, co stanowi o jego przewadze nad ogrzewaniem grzejnikowym, szczególnie dla osób cierpiących na alergie.

 

Ogrzewanie podłogowe ma także inne zalety związane z jakością powietrza w budynkach, nie związane bezpośrednio ze sposobem wymiany ciepła. Niższa temperatura powietrza w budynku powoduje, że błona śluzowa narażona jest w mniejszym stopniu na podrażnienia, ponieważ cząsteczki kurzu w niższych temperaturach są mniej agresywne dla dróg oddechowych. Duszności oraz uczucie suchości dróg oddechowych przy ogrzewaniu podłogowym jest także znacznie mniejsze ze względu na brak obecności metalowych elementów w pomieszczeniu, takich jak grzejniki, których obecność skutkuje przewagą jonów dodatnich nad ujemnymi. Dzięki temu, że pomieszczenia pozbawione są dużych metalowych powierzchni, powietrze nie ulega jonizacji. Komfort osób przebywających w pomieszczeniu ogrzewanym podłogowo jest więc znacznie wyższy, niż w pomieszczeniu z tradycyjnym, grzejnikowym systemem ogrzewania.

 

Wyeliminowanie metalowych elementów z wyposażenia pomieszczeń ma także bez wątpienia ogromny wpływ na walory estetyczne. Brak grzejników zwiększa powierzchnię użytkową w pomieszczeniu, a także zwiększa możliwości aranżacyjne, co może być kluczowym aspektem dla niektórych użytkowników. Niskotemperaturowe ogrzewanie podłogowe ma także przewagę nad tradycyjnym ogrzewaniem grzejnikowym w aspekcie współpracy z przyjaznymi środowisku, nowoczesnymi źródłami ciepła.

 

Potencjał systemu ogrzewania opartego o pompę ciepła, panele fotowoltaiczne lub też kocioł kondensacyjny, w najwyższym stopniu będzie mógł być wykorzystany poprzez ogrzewanie podłogowe, ze względu na jego wysoką efektywność, przy relatywnie niskiej temperaturze wody krążącej w układzie.

 

Ogrzewanie podłogowe – koszty

 

Dzięki temu, że temperatura wody krążącej w układzie ogrzewania powierzchniowego jest dużo niższa, niż temperatura wody krążąca w układzie ogrzewania grzejnikowego, koszty eksploatacji ogrzewania podłogowego są zdecydowanie niższe.

 

Redukcja zużycia energii przy zastosowaniu tego rozwiązania może sięgać nawet 13% w skali roku.

 

oszczdno

 

System ogrzewania podłogowego wiąże się jednak ze znacznie wyższymi kosztami poniesionymi na etapie inwestycji. Uwzględniając szereg zalet tego rozwiązania względem tradycyjnego ogrzewania grzejnikowego, związanych głównie z jakością powietrza i walorami estetycznymi, może się okazać, że ogrzewanie podłogowe będzie bardziej adekwatnym wyborem dla części użytkowników. Ponadto w podejściu długoterminowym, oszczędności uzyskiwane każdego roku dzięki obniżonemu zapotrzebowaniu na energię cieplną wody krążącej w układzie, a także obniżonej temperaturze powietrza w pomieszczeniu, przy utrzymanym poziomie komfortu cieplnego, mogą zrekompensować lub przewyższyć koszty inwestycyjne.

 

Ogrzewanie podłogowe - o czym warto pamiętać?

 

Decydując się na ogrzewanie podłogowe warto zwrócić uwagę na sposób, w jaki ogrzewany budynek jest termicznie odizolowany od otoczenia. Dla uzyskania zadowalającego komfortu cieplnego i zapobiegania stratom energii istotnym jest zapewnienie odpowiedniej izolacji wszystkich jego przegród, począwszy od fundamentów. Wykorzystuje się w tym celu PŁYTY STYROPIANOWE KOTAR EPS. Ponieważ współczynnik przewodzenia ciepła tego typu płyt jest bardzo niski, stanowią one doskonałą izolację termiczną podłóg. Dzięki temu ciepło wygenerowane do ogrzewania budynku ma ograniczoną możliwość przenikania do wychłodzonego gruntu i trafia bezpośrednio do ogrzewanych pomieszczeń.

 

Płyty styropianowe warto odizolować przed przenikaniem wilgoci, która zawarta jest w masie betonowej, a także ograniczyć przenikanie samej masy podczas wykonywania jastrychu. Służą do tego FOLIE IZOLACYJNE IZOROL LUB IZOFOLIX, których dodatkowym atutem jest wykonany na wierzchniej stronie nadruk wspomagający właściwe zakotwienie klipsów, haków, uchwytów lub szyn montażowych oraz prawidłowe rozmieszczenie rur grzewczych, co dla uzyskania żądanego komfortu cieplnego, jest zadaniem kluczowym.

 

Izolację podłóg można również wykonać przy użyciu specjalnie przygotowanych płyt. PŁYTY IZOLACYJNE IZOROL, wykonane z pasków styropianowych, oklejone są jednostronnie folią polietylenową i polipropylenową metalizowaną lub tkaniną polipropylenową powlekaną polipropylenem. Zastosowanie płyt izolacyjnych zapewnia odpowiednią izolację cieplną, przeciwwilgociową oraz akustyczną i łatwość montażu rur ogrzewania podłogowego dzięki wykonanemu nadrukowi. Ponieważ  folia jest zwarta ze styropianem, stosowanie płyt izolacyjnych IZOROL znacznie usprawnia prace.

 

Zbliżony efekt pod względem izolacji termicznej można uzyskać przy zastosowaniu PŁYT SYSTEMOWYCH KR. Podobnie jak płyty izolacyjne, płyty systemowe KR pokryte są jednostronnie folią polistyrenową, która formowana jest termiczne. Jednocześnie ich wierzchnią warstwę pokrywają specjalne wypustki ułatwiające rozmieszczenie rur grzewczych, bez konieczności stosowania dodatkowych akcesoriów takich jak uchwyty, haki, szyny, czy klipsy montażowe.

 

Przy wykonywaniu  warstwy izolacyjnej podłogi należy także zabezpieczyć szczeliny powstające między izolacją, a ścianą. Funkcje dylatacji mogą pełnić wykonane ze spienionego polietylenu TAŚMY BRZEGOWE lub też profile dylatacyjne.

Strona 2 z 2

Newsletter

Chcesz być na bieżąco z naszą ofertą i promocjami?

Włącz swój javascript, aby przesłać ten formularz

KOTAR Sp. z o.o.

ul. Kościuszki 33, 56-100 Wołów

sekretariat@kotar.pl

tel. +48/71 389 23 16, +48/71 389 44 94

fax +48/71 389 44 94 wew. 21

MASZ PYTANIA? ZADZWOŃ

nasi doradcy są gotowi do pomocy

+48 71 389 23 16

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej, IX Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego | KRS: 0000708604 | BDO: 000009786 | Kapitał Zakładowy 1.100.000,00 zł

Copyright © kotar 2021

Agrotkanina
NOWOŚĆ

Tkanina PP NEXT

Tkanina ma za zadanie ochronę płyt styropianowych przez przenikaniem wilgoci zawartej w masie betonowej, podczas wykonywania wylewki.

zobacz więcej